-GAMZE PALAMUT-
‘1 Mayıs İşçi ve Emekçiler Bayramı, işçi ve emekçiler tarafından dünya çapında kutlanan, birlik, dayanışma ve haksızlıklarla mücadele günü. Dünya üzerindeki pek çok ülkede, resmi tatil olarak kabul edilmektedir…’ (Alıntı)
Peki, sorarım size 1 Mayıs’ta kimlere resmi tatil?
Hangi işçiye, hangi emekçiye tatil?
Diğer ülkeleri bilmem, ama bizim ülkemizde memurlara resmi tatil.
Bunun dışında, 1 Mayıs’ta esnafların tatil olduğuna şahit oldunuz mu hiç?
Ya da herhangi bir fabrikanın kapalı olduğuna?
Peki ya inşaat işçisinin, çöp toplayan çocuğun, alışveriş merkezindeki personellerin izin yaptığına şahit oldunuz mu?
Ben şahit olmadım!
Yıllar önce, mesai saatlerini aza indirme konusunda gösterilen mücadele başarılı sonuçlanmış, işçi ve emekçi bayramı olarak ilan edilmiş ve pek çok ülkede resmi tatil olarak kabul edilmiş olan 1 Mayıs’ı; mesai saati 8 saati aşmayan, aşsa da mesai ücreti alanlar izinli olarak; çalışma saatinin sınırı olmayan, sınırı olmadığı halde belli bir ücretin üzerinde maaş alamayan işçi ve emekçiler ise çalışarak geçiriyor.
Ne kadar anlamlı bir gün öyle değil mi?
Bizim emekçimiz annelerimizdir! (İşçi olarak çalışan anneler de, ev hanımı olan anneler de işinin başında.)
Bizim emekçimiz esnaftır! (Esnafların dükkanları açık.)
Bizim emekçimiz inşaat işçisi, fabrika çalışanıdır! (İnşaat işçisi güneşin altında, inşaat tepesinde; fabrika işçisi iş başında.)
Bizim emekçimiz sokakta çöp toplayan çocuklarımızdır! (Okuyan öğrencilere okul tatil, çöp toplayan, mendil satan çocuklara değil.)
Tüm bunlara rağmen; birlik, dayanışma ve haksızlıklarla mücadele gününde, kimlerin hakkı için birlik ve dayanışma içindeyiz!
Var mı bir cevabınız?