-GAMZE PALAMUT-
Mutluluk, kişiye göre değişen bir kavramdır. Kimine göre küçücük bir sebep mutluluk kaynağıdır, kimine dünyaları versen mutlu edemezsin. Kimisi yeni güne sağlıklı uyandığı için mutludur, kimisi her günü aynı şekilde yaşadığı için mutsuzdur.
Bana göre mutluluk, sevgiyle alakalı bir durumdur. Sevdiğin biriyle karşılaşmak, sevdiğin bir işle uğraşmak, sevdiğin bir yere gitmek… Bunlar mutlu etmeli insanı.
Ve geçtiğimiz günlerde mutluluğun asıl ifadesini birebir yaşadım ben. Sevdiğim insanla hayatımı birleştirdim ve o an ki mutluluğu şu an ifade edemem. ‘Anlatılmaz yaşanır’ derler ya hani, tam da öyle bir duygu. Yaşanılması gereken, hissedilmesi gereken, tadılması gereken bir duyguymuş, onu çok iyi anladım ve şükürler olsun ki öyle bir duyguyu yaşadım. Bazı anlar hayatta bir defa yaşanıyormuş, bazı duygular hayatta bir defa anlam kazanıyormuş, bunu yaşayarak öğrenmiş oldum.
Biriyle tanışırsın, onu seversin, birlikte iyi, kötü günler geçirirsin, ama o insanla hayatını birleştirmeye karar verdiğin gün bambaşka bir sen olursun. Yaşanılan heyecan, mutluluk, sevmek ve sevilmek insana kendini bambaşka hissettirir. Bir insanı hayatına alabilmek, bir insanla hayatını birleştirebilmek bu zamanda cesaret işi. Bu yüzden de tek dileğimizdir; ‘Allah bizleri hep iyi insanlarla karşılaştırsın’. Çünkü önceden yaşadığın tek kişilik hayat, artık iki kişiliktir ve eğer ki o insan iyi bir insansa, o insan anlayışlı, güzel yürekli, incitmeden sevmeye özen gösteren bir insansa işte o zaman o iki kalp, kocaman sevgi dolu tek bir yürek olur. Böylece evlilik anlam kazanır. Ve dilerim ki hayatımıza aldığımız insanlardan, onlarla birleştirdiğimiz hayatlarımızdan, birlikte aldığımız kararlardan Allah hiçbir zaman pişman ettirmesin.
